۱۳۹۰ خرداد ۲۳, دوشنبه

پیشنهادی برای سازماندهی اعتصابات عمومی‌

با توجه به شدت مبارزات مردم ایران در ۲ سال گذشته بر علیه جمهوری اسلامی که با  حضور میلیونی در خیابان همراه بود. با این حال نتوانسته به خواسته‌ها خود هر چند کوچک و مقطعی برسد حتا رهبران خود را در حصر میبیند. که می‌توان یکی‌ از دلایل آن را در ناتوانی سازماندهی اعتصابات گسترده در زمانهای حیاتی دید. با توجه به ساختار جمهوری اسلامی، برای سرنگونی آن اعتراضات خیابانی و اعتصابات گسترده عمومی لازم و ملزوم یک دیگر هستند و هزینه سرکوب را  برای رژیم به صورت قابل ملاحظه‌ای بالا میبرد. اعتصابات بر خلاف  تظاهرات که احتیاج به یک جرقه دارد ملتزم به یک برنامه ریزی زیربنایی و منسجم دارد.

برای شروع آن می‌توان به صورت محدود به  اعتصابات معکوس دست زد. با اجرا موفقیت آمیز آن نه تنها می‌توان جامعه را برای اعتصاب نهایی آماده کرد بلکه اعتماد مردم به یکدیگر  را زیاد خواهد کرد. همچنین فعالیت بر علیه رژیم  بدون اینکه خطری جانی داشته باد  جزئی از زندگی‌   روزمره جامعه خواهد شد. از اعتصابات معکوس میتوان به مثالهای زیر اشاره کرد.
۱. استفاده نکردن از مترو در زمان مشخص.  می‌توان آن را  را با روزی مشخص در  هفته و در مسیری مشخص آغاز و  آن را به تمام مسیرها گسترش داد.
۲ . استفاده نکردن از اتوبوس‌های شرکت واحد در روز و ساعتی‌ مشخص.
۳. مرأجعه نکردن  به ادارات دولتی در روز پنجشنبه.
همچنین با توجه به فصول سال می‌توان مواردی دیگری به آن اضافه کرد. این حرکات باعث شوری دیگر در مردم خواهد شد و اگر به صورت کامل انجام گردد  رژیم را عصبی خواهد کرد و می‌توان در زمان مناسب آن را سرنگون کرد.ها منتور که پیشتر گفته شد اعتصابات و تظاهرات مکمل یکدیگر هستند و هیچکدام از آنها به تنهایی‌ جواب نخواهد داد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر