در ۵۶ کیلو متری شهر زابل در حاشیه جاده زابل- زاهدان بقایا شهری سوخته وجود دارد که از آن به عنوان قدیمی‌ترین شهر دنیا یاد میکنند. قدمت این شهر به ۶۰۰۰ سال پیش برمیگردد که ایرانیان در آن زندگی میکردند. بر مبنای یافته‌های باستان شناسان این شهر در حدود ۱۵۰ هکتار وسعت داشته که ۸۰ هکتار آن منطقه مسکونی بوده است. دریاچه هیرمند باعث سبزی و خرمی این شهر در ۶۰۰۰ سال پیش بوده و درختان بید مجنون، افرا و سپیدار در آن به فراوانی یافت میشده است. همچنین یافتها، نشان دهنده کوچه‌ها و خانه‌ها منظم و لوله کشی آب با با لوله‌های سفالی است. بعد از حفاری از گورستان شهر سوخته مردگانی با لباس و پارچه کفنی یافت شده است،و همچنین در اکثر گورها اشیا سفالی وجود دارد.در این شهر کارگاهای ساخت سفال و جواهرات و صنعت پیشرفته پارچه بافی نیز دیده میشود. با توجه به نزدیک بودن به به دریاچه هیرمند ماهیگیری نیز از دیگر مشاغل مردمان این شهر بوده است. دانشمندان عقیده دارند مردمان این شهر از سال ۲۹۰۰ تا ۱۹۰۰ قبل از میلاد در آن سکنی داشته اند و با تغییر مسیر رود هیرمند به طرف دره پنجاب مهاجرت کردند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر