علی اکبر سعیدی سیرجانی در آذر سال ۱۳۱۰ در سیرجان کرمان متولد شد. ایشان بعد از اقامتی کوتاه در خارج کشور بعد از انقلاب به ایران بازگشت. دلیل او این بود که باید در داخل کشور برای ارتقای سطح آگاهی مردم نیز در دفاع از آزادی تلاش نمود نه در خارج کشور. سعیدی سیرجانی چه در خارج چه در داخل نامه‌ی سر گشاده به بالاترین مقامات جمهوری اسلامی نوشت که همان باعث مرتد خواندن ایشان از طرف رهبر جمهوری اسلامی سید علی خامنه‌ای و فرمان قتل وی شد. بعد از چندی در اسفند سال ۱۳۷۲ ایشان را دستگیر و در یکی از خانه‌های امن وزارت اطلاعات نگهداری کردند. با صدور اطلأعیه ائی وی را متهم به نگهداری و استعمال مواد مخدر و نیز همجنسبازی کردند.سعید سیرجانی در آذر سال ۱۳۷۳ در مرگی مشکوک چشم از جهان فرو بست و جسد وی مخفیانه در بهشت زهرا بخاک سپرده شد. بعد از افشا شدن قتلهای زنجیره‌ای، نحوه مرگ ایشان مشخص میشود. که با نقشه‌ای قبلی یکی از غذاها مورد علقه ایشان که باعث یبوست میشود را به ایشان میدهند و شیاف پتاسیم برای درمان استفاده می‌کند که همان باعث ایست قلبی سعیدی سیرجانی میشود.
سعید سیرجانی علاوه بر فعالیت های سیاسی، ادیب، نویسنده و استاد دانشگاه هم بود. سعید سیرجانی آثار مکتب و منظوم بسیاری از خود برجا گذشت که میتوان به؛
آشوب یادها(۱۳۵۶) ,شیخ صنعان (۱۳۵۸) ,در آستین مرقع (۱۳۶۳) ,ای کوته‌آستینان (۱۳۶۷) ,سیمای دو زن (۱۳۶۷)
ضحاکِ ماردوش (۱۳۶۴), ته بساط (۱۳۶۹), بیچاره اسفندیار (۱۳۶۹) ,قافله‌سالارِ سخن خانلری (۱۳۷۰) و شهسوار عرصهٔ آزادگی (۱۳۷۳) (که به چاپ نرسیده و گویا در بایگانی وزارت اطلاعات است) نام برد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر