عملیات نوژه طرحی نظامی به نام نجات قیام ایران بزرگ (نقاب) بوسیله چندی از افسران ارتش و تمرکز افسرن نیروی هوایی برای بازگرداندن شاپور بختیار به به قدرت در سال ۱۳۵۸ برنامه‌ریزی شده بود. برای انجام این عملیات پایگاه شاهرخی در در نزدیکی کبودرهنگ در ۵۰ کیلومتری همدان انتخاب میشود. علت این انتخاب نزدیک بودن به تهران ،بیرون بودن از شهر و آشنایی سران عملیات از جمله تیمسار سعید مهدیون، تیمسار آیات محققی به امکانات و پرسنل این پایگاه بود. با انجام عملیاتی پایگاه شاهرخی به وسیله ۱۰۰ نفر از کله سبزیجات تیپ نوهد به تصرف در خواهد آمد و ۱۶ هواپیما که به سلاح‌های سنگین مجهز بود به سمت تهران به حرکت در خواهد آمد. هدف از از این حمله، بمباران جماران، دفتر نخست وزیری، فرودگاه مهرآباد، پادگانهای ولیعصر و امام حسین و تسخیر صدا سیما پادگانهای حرّ، جمشیدیه، قصر بود. در ادامه با اعلام ۳ روز حکومت نظامی با تایید روحانیون موافق باعث بازگشت بختیار به قدرت میشوند. ۳ روز مانده به عملیات یکی از خلبانان که برای همکاری انتخاب شده بود به نزد آیات الله خامنه‌ای میرود و ایشان را از عملیات آگاه می‌سازد و چند ساعت بعد از آن یکی از درجه دارن تیپ نوهد نیز بخشی از طرح عملیات را در اختیار ستد مشترک می‌گذرد. به این سان عملیات کشف و خنثا میگرددو حکومت اسلامی ۱۲۱ نفر از عوامل این عملیات را در دادگاههای انقلاب به ریاست ریشهری به اعدام محکوم و تیرباران می‌کند. از جمله می‌توان به تیمسار سعید مهدیون، تیمسار آیات محققی، سرهنگ هادی ایزدی، سعید امیری، داریوش جلالی، رحمت الله خلیفه بیگی، منوچهر صادقی، علی فریا و تعداد دیگر نام برد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر